Bode'ye Göre Gezegenlerin mutlak sıralanışı
1766'da D. Titius ve 1772'de Johann Elert Bode, gezegenler arasındaki uzaklığın , eğer formülü 3'le çarpıp 4 ekleyip, 10'a bölerseniz , az yada çok 0,2,4,8,16 oranını izlediğini gösteren "Bode Kanunu" nu popüler hale getirdiler.
Dünya'nın Güneş'e olan uzaklığını bir astronomik birim (AB) olarak kullanan formül, Mars ve Jüpiter arasında (orada astroidler bulundu) bir gezegen ve Satürn'ün ötesinde (orada Uranüs keşfedildi) bir gezegen olması gerektiğini işaret eder. Formül Uranüs'e varana dek kabul edilebilir değişkenlikler gösterirken, Neptün'den sonra yoldan çıkmaktadır.
Bode Kanunu
Gezegen Uzaklık (AB) Uzaklık Sapma
Merkür 0,387 / 0,400 / %3,4
Venüs 0,723 / 0,700 / %3,2
Dünya 1,000 1,000
Mars 1,524 / 1,600 / %5,0
Astroitler 2,794 / 2,800
Jüpiter 5,203 / 5,200
Satürn 9,539 / 10,000 / %4,8
Uranüs 19,182 / 19,600 / %2,1
Neptün 30,058 / 38,800 / %36,3
Plüton 39,400 / 77,200 / %95,9
Deneysel olarak varılan Bode Kanunu, böylece aritmetik başlangıç noktası olarak Dünya'yı kullanır. Ama Sümer kozmogonisine göre, daha Dünya biçimlenmemişken, başlangıçta Mars ve Jüpiter arasında Tiamat vardı.
Tiamat : Sümerlilerin güneş sisteminin oluşumu sırasında bugün astroit kuşağının bulunduğu yerde bulnan Dünya'ya verdikleri isim. Tiamat, anlatıya göre Niburu'nun (12.ci gezegen, sümerliler ay ve güneş'i de gezegenlerle birlikte sayarlardı.) Güneş sistemine dahil olduğu sırada Niburu ile aynı yörüngede 2 kez karşılaşır. İlk karşılaşmada Tiamattan parçalar kopar, ikinci karşılaşmada ise Niburu'nun 4 uydusundan biri Tiamat's çarpar , önemli hasar gören Tiamat bugünkü yörüngesine yani Dünya olacağı noktaya kendisinden kopan parçalardan oluşan Ay'la birlikte sürüklenir.
Dr. Ammon Sitchin eğer Bode Kanunu matematikten arındırılır ve sadece geometrik ilerleme korunursa , formülün , Dünya listeden çıkarıldığı takdirde Sümer kozmogonisini doğrulayacak biçimde işlediğini göstermiştir.
Gezegen Güneşten Uzaklığı (km) Artış Oranı
Merkür 58,000,000-
Venüs 107,520,000 1.85
Mars 226,720,000 2.10
Astroitler (Tiamat) 416,640,000 1.84
Jüpiter 774,400,000 1.86
Satürn 1,419,360,000 1.83
Uranüs 2,854,240,000 2.01
Dünya'nın Güneş'e olan uzaklığını bir astronomik birim (AB) olarak kullanan formül, Mars ve Jüpiter arasında (orada astroidler bulundu) bir gezegen ve Satürn'ün ötesinde (orada Uranüs keşfedildi) bir gezegen olması gerektiğini işaret eder. Formül Uranüs'e varana dek kabul edilebilir değişkenlikler gösterirken, Neptün'den sonra yoldan çıkmaktadır.
Bode Kanunu
Gezegen Uzaklık (AB) Uzaklık Sapma
Merkür 0,387 / 0,400 / %3,4
Venüs 0,723 / 0,700 / %3,2
Dünya 1,000 1,000
Mars 1,524 / 1,600 / %5,0
Astroitler 2,794 / 2,800
Jüpiter 5,203 / 5,200
Satürn 9,539 / 10,000 / %4,8
Uranüs 19,182 / 19,600 / %2,1
Neptün 30,058 / 38,800 / %36,3
Plüton 39,400 / 77,200 / %95,9
Deneysel olarak varılan Bode Kanunu, böylece aritmetik başlangıç noktası olarak Dünya'yı kullanır. Ama Sümer kozmogonisine göre, daha Dünya biçimlenmemişken, başlangıçta Mars ve Jüpiter arasında Tiamat vardı.
Tiamat : Sümerlilerin güneş sisteminin oluşumu sırasında bugün astroit kuşağının bulunduğu yerde bulnan Dünya'ya verdikleri isim. Tiamat, anlatıya göre Niburu'nun (12.ci gezegen, sümerliler ay ve güneş'i de gezegenlerle birlikte sayarlardı.) Güneş sistemine dahil olduğu sırada Niburu ile aynı yörüngede 2 kez karşılaşır. İlk karşılaşmada Tiamattan parçalar kopar, ikinci karşılaşmada ise Niburu'nun 4 uydusundan biri Tiamat's çarpar , önemli hasar gören Tiamat bugünkü yörüngesine yani Dünya olacağı noktaya kendisinden kopan parçalardan oluşan Ay'la birlikte sürüklenir.
Dr. Ammon Sitchin eğer Bode Kanunu matematikten arındırılır ve sadece geometrik ilerleme korunursa , formülün , Dünya listeden çıkarıldığı takdirde Sümer kozmogonisini doğrulayacak biçimde işlediğini göstermiştir.
Gezegen Güneşten Uzaklığı (km) Artış Oranı
Merkür 58,000,000-
Venüs 107,520,000 1.85
Mars 226,720,000 2.10
Astroitler (Tiamat) 416,640,000 1.84
Jüpiter 774,400,000 1.86
Satürn 1,419,360,000 1.83
Uranüs 2,854,240,000 2.01
posted by Antika at 4:15 ÖS
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home